Në këngën e nominuar për Grammy në vitin 1995 “One of Us”, këngëtarja Joan Osborne bëri një pyetje mijëravjeçare: Nëse Zoti do të kishte një fytyrë, si do të ishte?

Tani, falë një ekipi psikologësh në Universitetin e Karolinës së Veriut, ne mund të kemi një përgjigje: Për shumicën e të krishterëve ai është një burrë i ri i bardhë, transmeton portali arbresh.info.

“Nga Michelangelo deri tek Monty Python, ilustrimet popullore vazhdimisht e kanë treguar një burrë kaukazian me mjekër të bardhë”, shkruajnë hulumtuesit në studimin e tyre.

Por kur psikologët kishin një mostër prej 511 amerikanëve – 330 burra, 181 gra, 26 për qind të zinj, 74 për qind kaukazianë – panë qindra fytyra, shumica zgjodhën një version shumë më të ri dhe më miqësor të të Plotfuqishmit.

“Së bashku, këto rezultate ndihmojnë të pikturoj një pamje të një Perëndie amerikane, i cili mund të mos i ngjajë pamjes së shkrimeve të shenjta ose historike”, shkroi hulumtuesit. “Fytyra e Zotit modern amerikan u duk më e këndshme dhe më e arritshme sesa Perëndia e Kishës Sistine, ndoshta duke reflektuar shqetësime të ndryshme kulturore të shekullit të 16-të kundrejt sot”.

Megjithatë, është ende një fytyrë e bardhë.

“Njerëzit kanë tendencë të besojnë në një Perëndi që duket si ata”, tha për NBC News, profesor Kurt Gray, autor i lartë i studimit. “Dhe shumica e njerëzve që morën pjesë ishin meshkuj dhe të bardhë”.

Ajo që habiti kërkuesit, megjithatë ishte se shumica e grave mendonin se i Plotfuqishmi ishte mashkull dhe “madje shumë amerikanë të zinj e panë Perëndinë si të bardhë … dhe me sy vezullues”, tha Gray.

“Unë mendoj se është për shkak se për mijëvjeçarë të krishterët janë udhëhequr për të menduar për Perëndinë si mashkull dhe të bardhë”, tha Gray. “Tani po ndryshon pak, por hierarkitë e kishave janë ende kryesisht meshkuj dhe kryesisht të bardhë. Në Kishën Katolike, për shembull, Papa është mashkull dhe priftërinjtë janë ende vetëm meshkuj”, transmeton arbresh.info.

Pjesëmarrësit ishin demografikisht të ndryshëm – 153 nga Jugu, 143 nga Mesperëndimi, 124 nga Verilindja dhe 91 nga Perëndimi, sipas studimit.

Politikat gjithashtu luajtën një rol në perceptimet e njerëzve për Perëndinë, zbuluan studiuesit.

Konservatorët kishin më shumë gjasa të shihnin Perëndinë si të bardhë dhe të fuqishëm. Liberalët e panë Perëndinë si të ri dhe të dashur.

“Këto paragjykime mund të kenë rrjedhur nga lloji i shoqërive që duan liberalët dhe konservatorët”, tha Joshua Conrad Jackson, autori kryesor i studimit, në faqen e internetit të UNC. “Hulumtimet e kaluara tregojnë se konservatorët janë më të motivuar se liberalët për të jetuar në një shoqëri të rregullt, një që do të rregullohej më mirë nga një Perëndi i fuqishëm. Nga ana tjetër, liberalët janë më të motivuar të jetojnë në një shoqëri tolerante, e cila do të rregullohej më mirë nga një Perëndi i dashur “.

Pra, ekzistojnë ndryshime në fytyrën e Perëndisë – madje edhe midis pasuesve të të njëjtit religjion.

“Kur besimtarët mendojnë për Perëndinë, ata perceptojnë një mendje hyjnore që është e përshtatshme për të përmbushur nevojat e tyre dhe që duket sikur ata”, shkroi hulumtuesit. “Edhe pse të krishterët amerikanë shprehin besim në një Zot universal, perceptimet e tyre për fytyrën e tij nuk janë të ngjashme universalisht”./Arbresh.info/